|
HET WOLKENREPARATIEATELIER |
|
Het wolkenreparatieatelier is een bundel met gedichten over de vitaliteit van de natuur, in stad en land.
Een mussenhangplek wordt onderzocht, de neteldrift van een dagpauwoog, onkruid dat hoog tegen een gevel tot bloei komt. Aan deze veerkracht weerspiegelt de ik-figuur zich. Door in te zien wat hij van de natuur kan leren, tracht hij zijn melancholie te overwinnen.
Het wolkenreparatieatelier stond op de longlist voor de Jan Wolkers Prijs 2018.
Radio 4-presentator Jet Berkhout prijst Het wolkenreparatieatelier aan in een erg leuk filmpje.
Zien? Klik hier |
Voor het Vlaamse Mappalibri schreef Dirk De Geest een mooie recensie van Het wolkenreparatieatelier: "Daarnaast laten deze gedichten expliciet zien hoe de dichter, ook bij zijn observaties van de omringende natuur, in feite zoekt naar verwondering, naar een diepere loutere ervaring die aansluit bij de epifaniegedachte van de modernisten. Die rijke en tegelijk consistente thematiek leidt in deze bundel alleszins tot een aantal boeiende gedichten."
Meer lezen? Klik hier |
Voor Tzum schreef Roel Weerheijm een uitvoerige recensie van Het wolkenreparatieatelier. Hij spreekt van: "bezwerende, uitgebeende poëzie."
Meer lezen? Klik hier |
Voor de Volkskrant schreef Maria Barnas een recensie: "Nu eens sterk klankrijk, dan weer (...) haast minimalistisch." Meer lezen? Klik hier |
De Nederlandse Bibliotheek Dienst meent dat de gedichten in 'Het wolkenreparatieatelier' getuigen van: "een behoorlijke slagkracht, vergelijkbaar met die van de lyriek van Seamus Heaney!" Meer lezen? Klik hier |
Voor Letteren010 schreef Hester Knibbe een recensie: "Het dwarsige taalplezier spat ervan af."
Meer lezen? Klik hier |
Voor Hebban.nl schreef Victor de la Vieter een recensie: "Brok in de keel." Meer lezen? Klik hier |
Mathijs van den Berg schreef een recensie voor deFactorTaal: "De titel is op zich al een reden om de nieuwe bundel van Peter Swanborn aan te schaffen" Meer lezen? Klik hier |
Voor de poeziewebsite Meander schreef Eric van Loo een recensie. Over 'Waanidee' zegt hij dat het een gedicht is "dat me vol in het gezicht treft." Meer lezen? Klik hier |
Op de poeziewebsite Ooteoote staat een analyse van het gedicht 'Deductie'. Lezen? Klik hier |
MUSSENHANGPLEK
Goed verscholen in ligusterhaag
wordt volop drukte gemaakt. Toonhoogtes
ingegeven door schrik, de vondst van sappige,
slecht schuilende schildluizen, kietelend ochtendlicht.
Kent kwettertaal grammatica? Is dit een polemiek over
voortgaande urbanisatie, dreigend voedseltekort?
Of maken ze enkel muziek en is maatschappij-
kritiek geen thema voor vandaag?
|
REPAIRE DE PIAFS
Bien tapi dans la haie de troènes
c'est tout un raffut. Tonalités
inspirés par la peur, la chasse aux juteuses
cochenilles mal embusquées, l'aube qui chatouille.
Le gazouillis a-t-il sa grammaire ? Est-ce un polémique sur
l'urbanisation galopante, la famine qui menace ?
Ou ne font-ils que chanter et la critique
sociale n'est-elle pas à l'ordre du jour ?
Traduction: Kim Andringa
|
WAANIDEE
Zeven uur stipt. Gezicht onder koude kraan. Pil
nummer één. Krant van de mat. Ontbijtgranen tot
op gram gewogen. Pil twee. Koffie straf in vaste kop.
Acht uur dertig precies, eerste poging tot bestaan
vangt aan. Kaken geschoren, hemd gestreken, klaar
om chaos met orde te wreken. Dwangneuroot, systeem-
fetisjist, ik ben de gevangene die blijft als de wacht
is vertrokken. Die grepen telt, ritme slaat, het raadsel
der schepping in zesentwintig letters denkt te vangen.
|
ILLUSION
Sept heures sonnantes. Figure sous l'eau froide. Premier
comprimé. Journal du matin. Muesli au gramme
près. Second comprimé. Café noir dans tasse attitrée.
Huit heures trente pile, première tentative d'exister
amorcée. Joues rasées, chemise repassée, prêt
pour venger le chaos par l'ordre. Maniaque, fétichiste
du système, je suis le prisonnier qui reste quand la garde
est partie. Qui bat le rythme, compte les pieds, croit saisir
l'énigme de la création en vingt-six caractères.
Traduction: Kim Andringa
|
* * *
|