Een Lied van Strijd & Onthechting (2007)
Het verhaal speelt zich af gedurende een doorwaakte nacht volgend op de dag waarop een vrouw door haar zoveelste man aan de kant is gezet. De vrouw wentelt zich in haar eenzaamheid, maar gaat al snel de straat op en loopt door nachtelijk Rotterdam, van Diergaarde Blijdorp en Bar Ramona naar de bouwput van het Centraal Station.
In juni 2007 heeft de sopraan Cora Schmeiser tijdens de Operadagen Rotterdam de premičre gezongen.

Tekst en concept: Peter Swanborn
Muziek: Rita Knuistingh Neven
Duur: ± 40 minuten

4 - Visje, visje Visje, visje, in het water Kijk eens wat ik voor jou heb Vette wormen uit de modder Klaar in mootjes fijn gehakt. Roze vogel op een stelt Kijk eens wat ik voor jou heb Kleine visjes, vers gevangen In het wild, van poes gepakt. Kroko, kijk eens hier, naar mij Kijk eens wat ik voor jou heb Vers gebakken pink flamingo Van het spit en zelf geplukt. Of heb je liever mnsenvlees? Zal ik in de leeuwenkooi? In het water van de haaien? Opgegeten voor zonsopgang Niemand die mij missen zal Niemand die mij vinden zal Opgegeten voor zonsopgang Niemand die mij zoeken zal Opgegeten voor zonsopgang Niemand die mij Op wil eten...

Vier Liederen van Strijd en Onthechting (2001)
Deze vier liederen zijn speciaal geschreven voor de sopraan Marjanne Kweksilber. De liederen vertellen geen verhaal, maar geven elk een andere impressie van het mentale proces dat de vrouw doormaakt of doorgemaakt heeft. De vier elementen, aarde, water, lucht en vuur spelen hierin een belangrijke rol.
In juni 2001 heeft Marjanne Kweksilber de premičre van deze cyclus gezongen.

Muziek: Rita Knuistingh Neven
Tekst: Peter Swanborn
Duur: ± 15 minuten

1 - Staand op een rots Staand op een rots die vooruit geschoven lijkt door een avontuurlijk en koppig streven naar vrijheid naar onderscheid, kijk ik naar benęe. In het ravijn duwen zand en wind elkaar omhoog, en weer terug en alsof een herinnering naar boven komt, onverwacht alsof een herinnering tevoorschijn Stof valt stil en waait niet weg geen plant beweegt, geen dier kijkt op of om. Ik weet niet goed wat nu te doen. Staand aan de rand van een rivier zie ik hoe een steen zich verzet en op wil springen van de bodem naar mijn hand, door glans omspeeld.